حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
همه شما این روزها شاهد اتفاقاتی که در سوریه افتاد بوده‌اید. حکومت اسد که چشم و چراغ حکومت اسلامی بود، سقوط کرد و اسد و خانواده و نزدیکانش فرار کردند و جمهوری اسلامی مطلقا کاری نتوانست برای نجاتش انجام دهد. در آینده نزدیکی بدون تردید شاهد فرار سران رژیم از ایران خواهیم بود. این رژیم در انواع بحرانها گرفتار است و دیگر مطلقا راهی برای خروج از این بحرانها که هر روز تشدید می‌شود ندارد. تردیدی نداشته باشید که سران رژیم و فرماندهان سطوح بالای سپاه و سایر نیروهای سرکوب در تدارک و آماده‌سازی مخفی شدن در کشور دیگری هستند. همه آنها می‌دانند که در بهترین حالت سرنوشتی مشابه حکومت سوریه خواهند داشت. آنها فرار می‌کنند و شما را تنها می‌گذارند. شبیه آنچه در سوریه در مقابل چشمان شما اتفاق افتاد.
بسیاری از شما مدت‌ها است کوچکترین اعتقادی به این حکومت و ماندگاری آن ندارید. از دزدی‌های مقامات و آقازاده‌ها، و فرماندهان رده بالای سپاه و ارتش و بسیج و نیروهای انتظامی، و از فسادی که در تمام سطوح حکومت بیداد می‌کند، به خوبی آگاهید. از فقر و محرومیتی که همین قشر طفیلی و مفتخور به اکثریت عظیم مردم تحمیل کرده‌اند، و از خشم و نفرت مردم آگاهی دارید. با خانواده‌هایی زندگی می‌کنید که اکثرا خواهان سرنگونی حکومتند. اکثر فرزندان خودتان هم نه اعتقادی به نظام دارند، نه به اسلام، نه حجاب و نه مزخرفات خامنه‌ای و امام جمعه‌های مفتخور.
اما آنچه در هفته‌ها و ماه‌های اخیر اتفاق افتاده است، فروریختن تک تک ستون‌های حکومت در داخل و خارج کشور است. اقتصاد کاملا فلج شده است، طرح‌های حجاب و عفاف‌شان به تمام معنی شکست خورده است، در منطقه سرنگون شده‌اند و در سطح بین‌المللی کاملا منزوی. و هر روز و هر ساعت وضع حکومت بحرانی‌تر می‌شود، ستون‌های دیگرش نیز به سرعت فرومی‌ریزد و شیرازه امورش از هم می‌پاشد. ته دل همه مقامات و فرماندهان جنایتکار شما تماما خالی شده است و در مقابل، مردم که شاهد بهم ریختن اوضاع هستند دارند به اشکال مختلف خود را آماده می‌کنند تا بیت رهبری و مجلس و صدا و سیما و کلیه ارگان‌های جنایت و سرکوب را از ریشه در‌آورند و کار رژیم را یکسره کنند. مطمئن باشید که اینبار مردم در مقابل رژیمی که از همیشه پراکنده‌تر و درمانده‌تر و منفورتر است، بسیار متشکل‌تر و قدرتمندتر از ۱۴۰۱ به میدان می‌‌‌‌آیند.
سوال این است که شما چه می‌کنید؟ با مردمی که کارد به استخوانشان رسیده و اعضای خانواده خود شما نیز در میان آنها هستند مقابله می‌کنید؟ یا تصمیم می‌گیرید خودتان را از صف قاتلان و دزدان و فاسدان حاکم جدا کنید و به مردم بپیوندید؟ تا دیر نشده تصمیم بگیرید و ارگان‌های سرکوب را رها کنید تا امکان یک زندگی شرافت‌مندانه را برای خود پیدا کنید.
حزب کمونیست کارگری ایران
۲۸ آذر ۱۴۰۳، ۱۸ دسامبر ۲۰۲۴
