حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
بدنبال مرگ رفسنجانی جنگ لفظی تازه ای میان جناحها در گرفته است که اساس آن عبارتست از منتسب کردن رفسنجانی به خود و محکوم کردن جناح مقابل به ضدیت با رفسنجانی!
طرفداران روحانی طبعا تلاش میکنند در رثای رفسنجانی بعنوان سردار سازندگی و پایه گذار نظام و قائد و پدر معنوی اصلاح طلبان حکومتی سنگ تمام بگذارند. در طرف مقابل، جناح اصولگرا بمنظور جلوگیری از مصادره رفسنجانی بوسیله جناح رقیب، ضدیت دوخردادیها با رفسنجانی در دوران خاتمی را بیادشان می آورد. یاد آوری کتاب اکبر گنجی که نقش “عالیجناب سرخپوش” را در ترورهای دولتی در ایران و خارج ایران بر ملا میکرد، و یا این اظهار نظر سعید حجاریان که در دوره ریاست جمهوری رفسنجانی بطور متوسط هر 40 روز یک قتل سیاسی رخ داده است، از جمله افشاگریهای رسانه های اصولگرا علیه طرفداران روحانی است. این در عین حال افشای کسی است که به خط خامنه ای پشت کرده و به استحاله چی ها پیوسته است. رفسنجانی در دوران قبل از احمدی نژاد یار غار خامنه ای و در جناح مقابل دو خردادی ها بود و حالا اصولگرایان افشاگریهای دو خردادیها علیه او را به رخ طرفداران امروزی اش میکشند. این ظاهرا قرار است دوروئی طرفداران روحانی را برملا کند اما در واقع بیانگر همسانی و همدستی جناحهای حاکم در جنایت علیه مردم است. این کشمکش قبل از هر چیز به مردم یادآوری میکند که دارو دسته های حکومتی سر و ته یک کرباسند و پرونده تک تکشان مملو است از قتل و کشتار مخالفین و شریف ترین افراد جامعه.
رفسنجانی قبل از اینکه این یا آن جناح را نمایندگی کند، مظهر و نماد جنایات کل رژیم و تک تک سران جمهوری اسلامی از هر دو جناح بود.
13 ژانویه 17
