حجاب و نرمش قهرمانانه

عبدل گلپریان:
اخیرا حسن روحانی در مراسمی در دانشگاه علوم انتظامی امین، در مورد نقش پلیس در نظارت بر پوشش زنان در ایران گفته است: “در مساله حجاب، اگر تذکری لازم است باید از مدرسه، دبیرستان، دانشگاه، مساجد، علما و حوزه‌ها آغاز شود و آخرین مرحله، به تذکر پلیس انجامد.”، “پلیس نباید بار همه را خود به دوش بکشد و دولت در این راستا مصمم است پیش‌قدم باشد و وزارت کشور، طبق وظیفه قانونی خود، در این زمینه پیش‌قدم خواهد بود. پلیس باید مظهر امنیت و زدودن تهدید از جامعه باشد نه دولت و نه نیروی انتظامی و پلیس، معلم مردم نیستند و مردم نیز دانش‌آموز نخواهند بود.”روحانی توصیه کرد: “آنجا که پلیس بتواند حضورش را در جامعه کمتر محسوس کند و بیشتر تاثیر بگذارد، شاید برای جامعه فرهنگ دوست ما زیباتر باشد” و…..

حکومت اسلامی از همان روزهای آغازین موجودیت ننگینش تلاش کرد تا با عربده کشی گله های بسیج و حزب اللهی اش، “یا روسری یا تو سری” و همزمان با اسیدپاشی، مساجد، پلیس، دولت، قانون، نیروی انتظامی، تهدید، تحقیر، توهین، سرکوب و زندان، صدای حق خواهی و برابری طلبانه زنان را در جامعه خفه کند. حکومت اسلامی بیش از سه دهه است که در مدارس، دبیرستانها، دانشگاهها مساجد و حوزه ها، توسط آخوندهای کپک زده اراجیف عقب مانده و خرافی به خورد زنان، دختران و کل مردم می دهد اما نتوانست زنان را به خانه بفرستد و یا آنان را از اعتراض و مبارزه برای حقوق برابر بازدارد.
زنان و مردان برابری طلب زمانیکه هنوز فنون نرمشهای قهرمانانه باب نشده بود، با اعتراض و مبارزه خود، با گوشمالی دادن حضرات نهی از منکر حساب ماموران و فاطی کماندوهای خیابانی را کف دستشان گذاشتند. اکنون که روحانی با توصیه های ولی فقیه برای خریدن عمر بیشتری برای نظام نرمش ها را در سیاست داخلی و خارجی گنجانده است، امکان تعرض بیشتر زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب هموار تر خواهد شد. بر بستربحران و بن بست سیاسی اقتصادی و بحرانهای همه جانبه در جمهوری اسلامی، خامنه ای روحانی را مامور پیشبرد نرمش های قهرمانانه کرده است. به هر اندازه که نرمشها فرجه ای برای نفس تازه کردن عمر حکومت منجر شود بمراتب تعرض و اعتراض مردم علیه وضع موجود بیشتر و قدرتمند تر به میدان خواهد آمد. درکشوری که مردمانش بویژه زنان بیشتر از هر جای دیگر دنیا بشدت از مذهب و قوانین ضد انسانی آن متنفر هستند، نه از نرمش کاری ساخته است و نه از کلید. راهکارها و پند و نصیحتهای اخیر روحانی با بهره گیری از توصیه های نرمش گونه ولی فقیه خطاب به پلیس در مورد حجاب ، به معنی اعلام شکست چندین باره سیاستهای سرکوبگرانه دم و دستگاه حکومت اسلامی در مورد تحمیل حجاب بر سر زنان است.
ژستهای روحانی در مورد حجاب زنان و لحن و کلمات او به سبک نرمش قهرمانانه را زنان با مبارزه و اعتراض هر روزه خود در محل کار، دانشگاه، ادارات، مدارس و خیابانها به جانوران اسلامی تحمیل کرده اند. بی گمان زنان و مردان برابری طلب از این فرصتها استفاده کرده و پا را بیشتر لای درخواهند گذاشت و با توقع و انتظارات واقعی و مطالبات بر حق خود به مصاف با حکومتی خواهند رفت که بیش از سه دهه است با شعارهای عوامفریبانه علیه شیطان بزرگ جامعه ای را به تباهی کشانیده است. نرمش قهرمانانه و زیر فرش کردن تدریجی شعار مرگ بر آمریکا، هزینه دارد. نمی توان سی و چهار سال فقر و سرکوب را زیر سایه این شعارها به میلیونها انسان تحمیل کرد و با نرمش قهرمانانه همچنان به عمر خود ادامه داد. با هر درجه جهش و پرش در میدان نرمش های قهرمانانه، جهش و خیزشهای اعتراضی و توده ای مردم و در نهایت به زیر کشیدن کل حاکمیت اسلامی پاسخ مردم ستمدیده و کارگران به این رژیم بعنوان وصله ای ناجور بر تن جامعه است. نرمش قهرمانانه و مزمزه کردن جام زهر یعنی به میدان آمدن توده های میلیونی مردم برای پایان دادن به فقر، فلاکت، سرکوب و تبعیض در جامعه.