رئیسی جلاد کشته شد!

بالاخره بعد از ۱۸ ساعت خبر رسانی قطره چکانی، صبح امروز سخنگوی دولت رئیسی سقوط هلیکوپتر حامل او و امیر عبداللهیان وزیر امور خارجه،سید محمد آل هاشم امام جمعه تبریز، مالک رحمتی استاندار آذربایجان و سردار سید مهدی موسوی و سه خدمه هلی‌کوپتر را اعلام کرد.

خبر مرگ رئیسی با موجی از رقص و شادی در میان مردم همراه بود و شب گذشته جوانان در شهرهای مختلف به آتش بازی دست زدند و شادی کردند. در رسانه‌های اجتماعی نیز ابراز خوشحالی طنز و جوک  فراگیر شد.

حکومت اسلامی، حکومت مرگ و اعدام است و تمام دست اندرکارانش دستشان به خون و جنایت آغشته است. اما عرصه مورد علاقه رئیسی در این حکومت به طور ویژه صدور احکام اعدام بود و تمام پست‌هایش مستقیما به قتل و اعدام مربوط میشد. او در ۲۰ سالگی کار خود را بعنوان دادستان کرج شروع کرد و سپس به عنوان دادستان همدان، دادستان تهران، رئیس بازرسی کل کشور، معاون قوه قضائیه، دادستان کل کشور، دادستان دادگاه ویژه روحانیت، معاون قوه قضائیه و رئیس قوه قضائیه به کسب و کار اعدام ادامه داد. او یکی از سه عضو کمیته مرگ سال ۶۷ بود که هزاران نفر را که بسیاری فله‌ای در خیابانها دستگیر شده بودند در عرض چند هفته به جوخه اعدام سپرد.

در دوره ریاست جمهوری رئیسی بیش از ۵۰۰ نفر از مردم معترض در انقلاب زن زندگی آزادی به قتل رسیدند و هزاران نفر مجروح و دهها هزار نفر زندانی شدند. بیش از ۸۰۰ نفر از زندانیان نیز با اتهامات مختلف اعدام شدند.

رئیسی شاخص و سمبل کل حکومت اسلامی بود. او به عنوان “آیت الله قاتل” و “قصاب تهران” شناخته میشد، و مورد نفرت عمومی مردم بود، کانون رانت دادن و رانت‌خواری بود، شاخص بارز عقب‌ماندگی و وعده دادن و عمل نکردن بودو بسیاری از صفاتی را که کلیت این حکومت چپاولگر و جنایتکار را نمایندگی میکند یک جا در خود جمع کرده بود.

مرگ رئیسی در زمانی صورت میگیرد که جمهوری اسلامی با بحران‌های عمیقی روبروست.فضا و گفتمان سرنگونی در ادامه انقلاب زن زندگی آزادی بسیار گسترده است. بحران و فلج اقتصادی صدای اعتراض بخشهای مختلف کارگران و بازنشستگان و معلمان و مردم محروم را بلند کرده است. حجاب اسلامی این پرچم حکومت اسلامی توسط زنان دور انداخته شده است. در سطح بین‌المللی نیز حکومت در معرض بحران و کشاکشهای تازه‌ای قرار دارد و مرگ رئیسی همه این بحران‌ها را تشدید میکند.

با مرگ رئیسی آرزوی محاکمه او در دادگاه‌های علنی مردمی برباد میرود. اما دور نخواهد بود روزی که با سرنگونی حکومت اسلامی پرونده کل جنایات او و همه جنایتکاران حکومت را جلو بکشیم و یاد همه عزیزانی که به دست او و دیگر شکنجه گران و قاتلان حکومت اسلامی به قتل رسیدند راگرامی بداریم.

حزب کمونیست کارگری ایران

۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳، ۲۰ مه ۲۰۲۴