حمید تقوائی: علت گسترش بی حجابی چیست؟

“تصمیمات سلیقه‌ای برخی افراد بدحجابی را به سمت بی‌حجابی سوق داد“

معاون اجتماعی قوه قضائیه

این آخرین اظهار نظر مقامات در مورد حجاب هم بیانگر گسترش بی حجابی در جامعه و هم حماقت – و یا خود را به حماقت زدن-  مسئولین در شناخت علل این امر است. عامل بیحجابی نه برخوردهای سلیقه ای است و نه هجمه فرهنگی غرب و نه از دست رفتن  “امنیت اخلاقی” در جامعه. مساله به سادگی اینست که حجاب نماد و مظهر بیحقوقی زنان در جامعه و در خانواده است. اخلاقیات و مقدسات و قوانین عتیقه اسلامی زنان را در همه زمینه ها – از حق از دواج و طلاق و مسافرت گرفته تا قوانین ارث و میراث و تا تفریح و ورزش و حتی حضور در استادیومهای ورزشی و غیره و غیره-  موجوداتی بی اختیار، نیمه مرد و تحت قیمومیت مردان قلمداد میکند. حجاب اسلامی مظهر این بی حقوقی و اهانت و تحقیری است که در حق زنان اعمال میشود. و به همین دلیل بی حجابی یک اقدام اعتراضی جامعه به کلیه این بیحقوقی ها و بچالش کشیدن جمهوری اسلامی بعنوان یک حکومت فوق ارتجاعی و زن ستیز است.

جناب معاون قوه قضائیه میگوید “مسئولان ایجاد ناهنجاری‌هایی مانند طلاق و حاشیه‌نشینی و اعتیاد مشخص شده است اما متاسفانه در خصوص امنیت اخلاقی این اتفاق نیفتاده است و ما در این بخش در سالهای گذشته نه تنها به بحث رفع بداخلاقی‌های اجتماعی اعم از بدحجابی و بی‌حجابی ورود نکردیم بلکه برخی اقدامات غیرکارشناسی و سلیقه‌ای مسئولان در سالهای گذشته سبب شد که این روند متاسفانه نیز تشدید شود. … اکنون به اینجا رسیدیم که از بدحجابی در حال رفتن به سمت بی‌حجابی هستیم.”

این نوع گله و شکایتها بیشتر نشانه استیصال حکومت در مقابل جنبش بی حجابی است. مقامات و مسئولین در مقابله با بد حجابی نه برخورد سلیقه ای و “غیر کارشناسانه” داشته اند و نه هیچ کوتاهی ای از خود نشان داده اند. جمهوی اسلامی از همان بدو بقدرت رسیدنش با گله های حزب الله و خواهران زینب و پونز و اسید و سپس با گشتهای ارشاد و پلیس اخلاقی و این اواخر گشتهای نامحسوس فعالانه  “به بحث رفع بداخلاقی‌های اجتماعی اعم از بدحجابی و بی‌حجابی” ورود کرده است اما نتوانسته است “امنیت اخلاقی” مورد نظر خود را به جامعه تحمیل کند. سیر حرکت جامعه از بدحجابی به بی حجابی در واقع سیر بی تاثیری و ورشکستگی تلاشهای سرکوبگرانه حکومت برای  تحمیل حجاب اسلامی و بیحقوقی به زنان است. مشکل جمهوری اسلامی کوتاهی مسئولین و یا اقدامات غیر کارشناسی نیست، ناتوانی و استیصالش در برابر جامعه ای است که اخلاقیات پوسیده و قوانین متحجر و زن ستیز حاکم را نمی پذیرد و به آن تن نمیدهد!

۲۲ ژوئن ۱۶