حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
” متاسفانه ویژگی های اقتصادی ایران چنان ناامید کننده است که علی رغم اهمیت این توافق، نمی توان احتمال داد که برجام بتواند امیدی برای بهبود شرایط اقتصادی مردم فراهم کند. خیلی از مشکلات اقتصاد ایران ربطی به برجام ندارد. به طور مثال فساد موجود در اقتصاد کشور یا موضوع رشوه در نهادهای مختلف و کاغذبازی های بی مورد اداری هیچ ربطی به برجام ندارد.”
محمدقلی یوسفی استاد اقتصاد
این نوع اظهار نظر استادان و کارشناسان اقتصاد در ایران حاکی از آنست که برخلاف آنچه بعد از توافق وین دولت روحانی و طرفدارانش سعی داشتند به مردم بقبولانند گشایش و رونق و شکوفائی ای در کار نیست. تشخیص داده اند که نباید توقع و انتظارت را بالا برد و صاحبظران و استادان و کار بدستان اقتصاد جلو افتاده اند که بمردم بگویند وضع اقتصادی خراب تر از این حرفهاست، دل خودتان را خوش نکنید! میگویند نه تنها در شرایط اقتصادی مردم بلکه در شرایط کارکرد سرمایه ها نیز بهبودی رخ نخواهد داد:
“اگرچه برجام فرصت سرمایه گذاری خارجی فراهم می کند اما آنها ناشی که نیستند و شرایط داخلی را ارزیابی می کنند و می سنجند و بعد تصمیم می گیرند و بنابراین باید گفت با اجرای برجام شاهد تحول جدی در اقتصاد نخواهیم بود، به خصوص که اکنون اقتصاد ایران در شرایط رکود تورمی عمیقی به سر می برد”.
اما چرا اینطور است؟ چرا رفع تحریمها و باز کردن درها برای سرمایه گذاری خارجی نمیتواند معضل اقتصادی ایران را حل کند؟ در اظهار نظر متخصصین و مقامات جواب قانع کننده ای برای این سئوال پیدا نمیکنید. علت یابی آنها حداکثر از ناکار آمدی دولتهای قبلی و سوء مدیریت مسئولین فعلی و ناهمدلی بین جناحهای حکومتی فراتر نمیرود. اما مساله عمیق تر و فراتر از این است. مشکل نفس جمهوری اسلامی و اسلام ضد غربی اش و اقتصادی مافیائی است که جزئی از هویت و ساختار این حکومت است. آقای یوسفی در پایان سخنانش تاکید میکند که:
” برجام فقط می تواند امکاناتی فراهم کند که نحوه استفاده از آن امکانات به سیاست های مسئولین باز می گردد و گشایشی در وضعیت مردم ایجاد نمی کند چون سیاست های فعلی متناقض و در برخی موارد بی ثبات است و متاسفانه باید گفت امیدی برای تغییر هم وجود ندارد.”
