حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
سوال از پریسا پوینده مسئول کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی و پاسخ
انترناسیونال: در روزهای ٢٨ و ٢٩ اکتبر تحصن دو روزه ای را شما در شهر اوتاوا با خواست آزادی زندانیان سیاسی و اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون زنان سازمان ملل را برگزار گردید. لطفا نتایج و اهداف این تحصن را برای ما بازگو کنید.
پریسا پوینده:قبل از اینکه به سئوال شما جواب بدهم، مایلم اینجا بگویم با وجود اینکه تحصن را دو روزه اعلام کرده بودیم، بدلیل وضعیت خطیر بازداشت شدگان و دستگیری توماج صالحیتصمیم گرفتیم دو روز بیشتردر خیابان بمانیم و تحصن مان چهار روزادامه پیدا کرد. با توجه به شرایط سیاسی امروزکه با شتاب بی نظیرو چشم گیری هر روزه در حال تغییر و پیش روی است و انقلاب جاری که با هدف سرنگونی جمهوری اسلامی هر روزه شاهکار میافریند و تصمیم برای اقدام کارزارمان که آنرا پائینتر بیشتر معرفی خواهم کرد و هم فکری با همکاران مان در محل، تصمیم گرفتیم درشهراتاوا، مقابل پارلمان کانادا تحصنی را شروع کنیم.
پس از یک تصمیم و اعلام شتابزده، محسنی اژه ای و دادستان تهران، علی صالحی، از صدور احکام کیفری برای ۳۱۵ تن از بازداشت شدگان، “اتهام” محاربه برای چهار نفر از آنان و درخواست رسیدگی هر چه زودتر به پرونده های معترضین کردستان، اصفهان و تهران خبر دادند.
شنیدن این اخبار بسیار نگران کننده است واز آنجا که یک هفته پس از شروع اعتراضات در ایران، بدرستی برایمان روشن بود رژیم مثل همیشه بدنبال سیاست سیستماتیک سرکوب و بازداشتش برای ارعاب جامعه دست به بازداشتهای وسیع خواهد زد، کارزاری بنام جان زندانیان سیاسی در خطر است را اعلام کردیم. این کارزار اقدامات متعددی از جمله جمع آوری اسامی بازداشت شدگان و تهیه نمودارهائی بر اساس این لیست، صدور بیانیه و تهیه کلیپ و برپائی تحصن هائی با خواست آزادی بازداشت شدگان و زندانیان سیاسی را در دستور کار ما گذاشت.
در راستای این تصمیمات و اقدامات کمیته و پس از برگزاری مراسم چهلم جان باختن مهسا امینی به همراه تعدادی از اکتیویستهای ساکن اتاوا، تصمیم به برگزاری تحصنی دو روزه گرفتیم. این تحصن همانطور که گفتم بجای دو روز، پس از بازداشت توماج صالحی، خواننده رپ مبارز و شجاع، از جمعه ۲۸ اکتبر تا دوشنبه شب ۳۱ اکتبر، یعنی چهار روزادامه پیدا کرد.
تحصن با دو خواست و مطالبه کلید خورد. یکی آزادی زندانیان سیاسی ودیگری اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن سازمان ملل بود. از بدو شروع کارمان، سهیلا دالوند با ایمیل نامه هائی که از طرف کمیته خطاب به دولت کانادا توسط شیوا محبوبی سریعا نوشته و تهیه شد، به اعضای پارلمان کانادا ، تلاش کرد آنان را متوجه شرایط وخیم بازداشت شدگان و خواسته های ما کند.
از آنجا که ما از آپریل ۲۰۲۱ پس ازانتخاب جمهوری اسلامی بعنوان عضو کمیسیون مقام زن سازمان ملل، اقدامات موثری را در اعتراض به این انتخاب انجام دادیم و از طرفی نهادهای دیگری از جمله امنستی به این موضوع اعتراض کرده بودند، این خواست در محور توجه قرار داشت و خوشحالیم که اعلام کنیم روز آخر تحصن ما با خبر خوش رای پارلمان کانادا به اتفاق آرا به طرح پیشنهادی ملیسا لنتسمنازنمایندگانپارلمانکانادا با خواست اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن سازمان ملل پایان پذیرفت.
این یک پیروزی برای زنان و انقلاب زنانه ای است که امروزدر خیابانها میرود تا رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی را بزیر بکشند. اما پایان کار ما نیست بلکه شروع کار ما برای فشار آوردن به دولتهای دیگر برای تحمیل این خواست به سازمان ملل است.
اینجا باید بگویم از نقاط قوت دیگراین تحصن ، حضور اکتیویستهای شهر اتاوا از بدو شروع آن بود. عزیزانی که حضور و همکاریشان نه تنها باعث دلگرمی بلکه بسیار موثرو مفید در رساندن صدای زندانیان سیاسی و اعتراضات اخیر به جامعه کانادایی بود. طی چهار روزی که ما در هوائی نه چندان گرم در خیابان بودیم، با داشتن عکسهائی اززندانیان سیاسی، دختران و پسران جوان کشته شده اعتراضات اخیرو عکسهائی از خاوران و کشته شدگان پرواز ۷۵۲ توانستیم توجه تعداد زیادی از شهروندان اتاوائی را به موضوع نقض آزادی بیان، سرکوب، زندان و کشتار در ایران جلب نمائیم.
موضوع امنیت سلامت، جان و آزادی زندانیان سیاسی و انعکاس وضعیت خانواده اشان، همیشه اساس و پایه سیاست و اقدامات ما بوده است. امروز در شرایطی بسر میبریم که جوانان شجاع و مبارزه ما پس از نزدیک به دو ماه در خیابان بودن، قصد رفتن به خانه ندارند. طبق اخبار رسیده به ما آمار بازداشت شدگان از مرزهای دهها هزار نفر در حال گذر است.
تامین امنیت سلامت و جان این عزیزان، وظیفه امروز ماست. همه ما بعنوان شهروندان کشورهای اروپائی و آمریکائی وظیفه داریم صدای تمام دختران، پسران و کودکانی باشیم که دستگیر یا کشته شدند. صدای کسانی باشیم که با اعتراضشان برای رفاه، سعادت و برابری به قلب میلیاردها نفر درسراسر دنیا با شعار زن زندگی آزادی رفته اند.
همینجا از تمام عزیزانی که دل در گرو آزادی جوانان، زنان و مردان جسورمان دارند میخواهیم به ما برای انجام این مهم بپیوندید.در هر کجای دنیا میتوانید اعتراض و تحصن با خواست آزادی بازداشت شدگان و زندانیان سیاسی را سازمان دهید. زندانی سیاسی صدای اعتراض جامعه است. نگذاریم این صدا خاموش شود.
