عبدل گلپریان:  استراق سمع به سبک مسعود بارزانی

حزب دمکرات کردستان عراق به رهبری مسعود بارزانی روز یکشنبه ششم دسامبر اعلام کرده است که: “مدارکی از جمله ویدئو کلیپی از نوشیروان مصطفی رهبر حزب گوران در اختیار دارد که در این ویدئو نوشیروان مصطفی به طرفدارانش دستور داده تا دفاتر و مقرهای حزب دمکرات را که در جریان اعتراضات مردم در 9 اکتبر روی داد مورد حمله قرار دهند”.

حزب دمکرات میخواهد این مدارک را به دادگاه ارائه دهد تا در صورت تائید این کلیپ از سوی دادگاه، بتدریج زمینه روانه کردن نوشیروان مصطفی به زندان را فراهم کند و از این طریق فعالیتهای حزب گوران را عقیم سازد.

بنظر میرسد که حزب گوران در این ماجرا از حزب دمکرات رو دست خورده است. حزب گوران ضمن اینکه صدا و تصویر برداری از نوشیروان مصطفی را استراق سمع و حرکتی جاسوسی برشمرده است، آنرا اقدامی غیر قانونی خوانده و قصد دارد از حزب دمکرات به دادگاه شکایت کند. حزب دمکرات نیز در واکنش به اظهارات حزب گوران و در دفاع از کار خود این اقدام را “حراست از امنیت ملی” نام نهاده و با این اظهارات عملا استرق سمع از دفتر حزب گوران را تلویحا پذیرفته است. از مقطع اعتراضات 9 اکتبر به بعد نیز نوشیروان مصطفی در خارج از کردستان عراق بسر میبرد و تا کنون بازنگشته است.

تا جائیکه به داستان ویدئو کلیپ نوشیروان مصطفی و شکایت حزب دمکرات برای کشاندن او به دادگاه مربوط است باید گفت که استراق سمع و فیلم گرفتن از دفاتر احزاب و جریانات رقیب توسط دستگاه امنیت حکومت اقلیم کردستان نه تنها پدیده تازه ای نیست بلکه پیشینه تاریخی تری بویژه در ساختار حزب دمکرات کردستان عراق چه قبل از بقدرت رسیدن و چه بعد از آن دارد.

در حال حاضر مسعود بارزانی بیش از سه ماه است که بطور “غیر قانونی ” در پست همیشگی خود بر کرسی صدارت لم داده است. از آنجا که حزب گوران یکی از احزاب اصلی مخالف با تمدید ریاست مسعود بارزانی بوده است، حزب دمکرات نیز میکوشد با استراق سمع و جمع آوری مدارک مربوط به موضوع ویدئو کلیپ سخنان نوشیروان مصطفی، حزب گوران را حاشیه ای کند و با دادن امتیازاتی به اتحادیه میهنی و دیگر احزاب اسلامی، زمینه تداوم ریاست مسعود بارزانی را فراهم کند.

اما این اصل ماجرا نیست. اصل ماجرا عبارت است از بن بست و بحران همه جانبه در حکومت اقلیم کردستان عراق  و نارضایتی همگانی مردم از بیش از دو دهه از حاکمیت احزاب قومی اسلامی بر مردم کردستان عراق که این واقعه بازتابی از آن است. برای حزب دمکرات و بارزانی این مورد در بازی رقابتها بر سر قدرت بهانه ای شده است که هم حزب گوران را حاشیه ای کنند، هم اینکه بر دردهای بی درمان حکومت اقلیم کردستان سرپوش بگذارند و همچنان با قلدری و یکه تازی حاکمیت خاندان بارزانی را تداوم بخشند.

تمامی احزاب قومی اسلامی  شریک در قدرت برای از میدان بدر کردن رقیبان خود کارنامه سیاهی از باند بازی، رقابت، توطئه، جاسوسی و غیره علیه همدیگر دارند. پناه بردن حزب دمکرات مسعود بارزانی به صدام حسین علیه اتحادیه میهنی و پناه بردن اتحادیه میهنی به رهبری جلال طالبانی به جمهوری اسلامی علیه حزب دمکرات نمونه شاخصی از عملکرد و سیاست احزاب ناسیونالیست کرد بوده است.

این جریانات پرونده سیاهتری در به تباهی کشانیدن زندگی مردم کردستان عراق طی 25 سال گذشته را زیر بغل دارند. دعوای سران این احزاب با همدیگر را همین مردم عاصی و به ستوه آمده کردستان عراق به آنان تحمیل کرده اند.

اوج گرفتن اعتراضات مردم کردستان عراق و از جمله اعتراضات معلمان و حقوق بگیران که در 9 اکتبر 2015 منجر به حمله به دفاتر و مقرهای حزب دمکرات و به آتش کشیده شدن آنها شد، تنها گوشه ای از اعتراض و نارضایتی عمومی مردم علیه حاکمیت احزاب قومی اسلامی در کردستان عراق بوده است. از  نهم اکتبر و بمدت چند روز اعتراضات عمومی مردم نسبت به وضع موجود بالا گرفت و این بار نیز همانند اعتراضات سال 2013 که توسط نیروهای مسلح حکومت اقلیم سرکوب شد، مردم ناراضی و بستوه آمده مورد تهاجم تفنگ چیان حکومت اقلیم قرار گرفتند که منجر به کشته و زخمی شدن بیش از بیست نفر گردید.

آنچه که روشن و مسلم است این است که اعتراضات عمومی مردم در کردستان عراق علیه کل حکومت اقلیم کردستان، متشکل از حزب دمکرات، حزب گوران، اتحادیه میهنی و دیگر احزاب اسلامی که با در اختیار گرفتن ثروت و سامان این منطقه، در شراکت با هم حاکمیت را بین خود تقسیم کرده و مردم را به خاک سیاه نشانده اند همچنان ادامه خواهد داشت. پایان دادن به این تباهی کار مردم معترض، ناراضی و متنفر از کل دم و دستگاه سراپا فاسد، بحران زا و گندیده احزاب قومی اسلامی حاکم بر کردستان عراق است.

8 دسامبر 2015