حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
“مذاکره به پرستیژ انقلاب اسلامی نزد ملت‌ها لطمه می‌زند و اعتبار ایران در نزد آنان را از بین می‌برد و کشور ایران را در حد یکی از کشورهای کوچک و بی‌تأثیر منطقه تبدیل می‌کند. آنهایی که مذاکره را «شجاعت دیپلماتیک» به حساب می‌آورند از این مطلب سخن نمی‌گویند که در عرصه بین‌المللی، آزادیخواهان و دوستداران واقعی انقلاب اسلامی که صدیق‌ترین هواداران نظام جمهوری اسلامی می‌باشند، از نزدیک شدن ایران به آمریکا بوی بسیار بدی استشمام می‌نمایند.” از سر مقاله روزنامه کیهان بعد از تصویب برجام در مجلس
بی اعتباری جمهوری اسلامی! این اساس معضل حکومت از برقراری رابطه با غرب است. تاکنون خامنه ای و دلواپسان و رسانه های وابسته به آنها نظیر کیهان شریعتمداری بارها در مورد از دست رفتن کیان اسلام و انقلاب اسلامی و سیرت حکومت و غیره در اثر رابطه با آمریکا هشدار داده اند. بی شک تضعیف موقعیت منطقه ای جمهوری اسلامی و کلا از دست رفتن جایگاهش در جنبش اسلام سیاسی یک نتیجه مستقیم مداکره و توافق با آمریکا است اما این تمام مشکل حکومت نیست. مساله اساسی تر جمهوری اسلامی موقعیتش در خود ایران است. حکومتی که اساس هویت خود را ضد آمریکائی گری تعریف کرده نمیتواند هویتش را نفی کند و دچار تلاطمات شدید و زمین لرزه سیاسی نشود.
مشکل اصلی حکومت نه رابطه با غرب، بلکه رابطه اش با مردم ایران است. مردمی که به درست در عقب نشینی حکومت در برابر غرب و حتی گفتمان نزدیکی با آمریکا و کشاکش بین جناحهای حکومتی بر سر این مساله، ضعف و بی اعتباری جمهوری اسلامی را می بینند و علیه حکومت و قوانین و اخلاقیات اسلامی و برای تحقق حقوق انسانی شان در سطح وسیع تر و به شکل تعرضی تری دست به مبارزه میزنند. “بوی بد”ی که جمهوری اسلامی و متحدینش در جنبش اسلام سیاسی استشمام میکنند در واقع چشم انداز شکل گیری یک انقلاب و جنبش توده ای – بقول خودشان فتنه ای بزرگتر از ۸۸- علیه حکومت و نیروهای اسلامی است. حتی تضعیف موقعیت منطقه ای جمهوری اسلامی نیز بیش از آنکه از توافق هسته ای ناشی شده باشد نتیجه سر بلند کردن یک جنبش وسیع سکولاریستی و ضد مذهبی، در لبنان و تونس و کردستان سوریه و ترکیه، و صریح تر و تعرضی تر از همه، در کشور عراق با شعار “نه شیعی نه سنی” و ” حکومت سکولار، حکومت مدنی” است. آینده ایران و خاورمیانه را نه مناسبات بین دولتهای غربی و نیروها و دولتها اسلامی و درجه دوری و نزدیکی آنها، بلکه مبارزه توده مردم علیه کل این نیروها رقم خواهد زد.
١٦ اکتبر ١٥
