حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
تصاویر و آمار، هر دو تکان دهنده و دردناک است. فاجعه ای پس از فاجعه ای دیگر. و ما هر روز شاهد این هستیم که گروهی در دریا، صحرا، در زیر بمباران و در کامیونها جان خود را از دست میدهند. و این وضعیت میلیونها مردمی است که تلاش میکنند از سوریه و عراق و لیبی و افغانستان و برخی دیگر از کشورهای اسلام زده و جنگ زده راهی برای خلاصی پیدا کنند. و گویا پایانی بر این وضعیت ناهنجار نیست. قربانیان این وضعیت مردمان عادی هستند که تتمه جان و زندگی خود و فرزندان را به دوش گرفته اند و خود را به کوه و صحرا و دریا زده اند تا شاید جایی برای زندگی، سرپناهی برای خوابیدن و لحظه ای را در آرامش گذراندن، پیدا کنند. و آن بخشی که “خوشبخت اند” و از این جهنم عبور کرده اند و راهی به کشوری دیگر پیدا میکنند، با سیمهای خاردار و نیروهای گارد ساحلی که به طرفشان شلیک میکنند، و یا نیروهای انتظامی سرکوبگر و خشن مواجه میشوند. این مردم قربانی شرایطی هستند که خود سهمی در شکل دادن به آن نداشته اند، طرف دعوایی نبوده اند و راهی جز فرار برای پایان دادن به این مشقت نیافته اند. این وضعیت دهشتناک قلب هر فردی را که بویی از انسانیت برده باشد به درد می آورد. چرا و چگونه چنین وضعیتی شکل گرفته است؟ چه کسانی مقصرند؟ چه باید کرد؟ راه حل ما کدامست؟
این وضعیت ناهنجار، این موج عظیم پناهجویان، در درجه اول محصول جنگ خونین دولتها و دستجات تروریستی اسلامی، محصول از هم پاشیدن شیرازه جامعه و مدنیت در سوریه و عراق و لیبی، محصول دخالت نظامی جمهوری اسلامی و دولت روسیه، محصول تهاجم نظامی میلیتاریستی دولت آمریکا و متحدین اش، است. مسببین این وضعیت دولتهای مرتجع ایران و ترکیه و عربستان و قطر و اردن اند، که در رقابتها و کشمکشهای منطقه ای جریانات تروریست و آدمکش اسلامی را تا دندان مسلح کرده و به جان جامعه انداخته اند. برای پایان دادن ریشه ای به چنین وضعیت دردناکی باید دست دولت ها و جریانات اسلامی و مرتجع در این کشورها را از زندگی مردم کوتاه کرد!
اما این اقدامات یک بخش از راه حل اصولی در قبال این فاجعه عظیم انسانی است. در گوشه دیگر باید به رفتار وحشیانه و ضد انسانی برخی از دولتهای اروپایی که این پناهجویان به آنجا روی آورده اند، اشاره کرد. دولتهایی که به قایق های این پناهجویان شلیک میکنند، جلوی پناهجویان را سد میکنند، سیم خاردار میکشند و راه فرار را بر این انسانها با سرکوبگری تمام سد میکنند. دولتهایی که با زیر پا گذاشتن تمام حقوق برسمیت شناخته شده بین المللی بر ابعاد این فاجعه می افزایند. باید جلوی این سیاستهای ضد انسانی را گرفت.
حزب کمونیست کارگری با قاطعیت این رفتار ضد انسانی و شرم آور دولت های ضد پناهنده را بشدت محکوم میکند. تامین یک سرپناه انسانی، ایمن و آرام برای این پناهجویان یک ضرورت فوری و عاجل است. تنها با سازماندهی و اعمال فشار بشریت انساندوست و متمدن بر این دستگاهای دولتی و سازمان ملل و نهادهای ذیربط است که میتوان آنها را وادار کرد حقوق جهانشمول انسان و پناهجویان را به رسمیت بشناسند.
از نظر ما اعمال هر نوع محدودیت بر ورود و خروج پناهجویانی که از این کشورها خود را به اروپا میرسانند عمیقا محکوم است.
تمامی پناهجویان باید از کلیه حقوق بین المللی شناخته شده شهروندی و کار در این جوامع برخوردار باشند.
ما در عین حال به مردم آزادیخواه و انساندوستی که در اطریش و آلمان و دانمارک و … در این شرایط، علیرغم تبلیغات نژادپرستانه و پناهجو ستیز احزاب و رسانه های دست راستی، دست همیاری به سوی این مردم دراز کرده اند، درود میفرستیم و دستشان را میشفاریم. این مردم نشان داده اند که مستقل از تبلیغات کثیف ناسیونالیستی و نژادپرستانه، انسانیت کماکان زنده است. و این انسانیت و عدم تسلیم شدن به وضعیت ناهنجار موجود نقطه امید و تغییر در زندگی انسانهای معاصر است.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۱ شهریور ۱۳۹۴، ۲ سپتامبر ۲۰۱۵
