مقدسات حکومتی زیر پای مردم!

“این روزها که دیگر بدحجاب‌ها در جامعه رها شده اند و واژه «بدحجابی» برای بعضی از آنها با «بی‌حجابی» جایگزین شده، حفظ حرمت ماه‌های خاص هم رنگ باخته است”

خبرگزاری سپاه

“بدحجابی به تازگی به یک مسئله ای عادی حتی در خیابان های شهر تبدیل شده است و گویا برخی به کل، ایران را با اروپا اشتباه گرفته اند”!

سایت حکومتی تبیان

اینها نمونه هائی از عناوین خبری و بحث و گفتمان رسانه های حکومتی در شکوه و شکایت از مردمی است که برای مقدسات و اخلاقیات اسلامی تره خرد نمیکنند! از “بی بند و باری مردم”، “شکل و شمایل وقیحانه بد حجابی ها”، “هنجار شکنی جوانان”، “بی حرمتی به رمضان” و غیره مینالند و در مورد از دست رفتن اسلام و تهاجم فرهنگی غرب و جنگ نرم و غیره  به یکدیگر هشدار میدهند.

کشمکش مردم با حکومت بر سر مساله حجاب به قدمت عمر جمهوری اسلامی است اما در این نبرد مانند عرصه استفاده از ماهواره ها و موزیک و شادی و دیگر زمینه های فرهنگی رژیم مدام به عقب رانده شده و مردم پیشروی کرده اند. فریاد وا اسلاما ی مقامات و رسانه های حکومتی قبل از هر چیز نشانه استیصال و بن بست حکومت است. با گشت ارشاد و نهی از منکر و اسید پاشی و بگیر و ببند  نتوانسته اند کاری از پیش ببرند به موعظه و نصیحت و “ریشه یابی فرهنگی و اجتماعی”  بدحجابی و بی حرمتی به ماه مبارک رمضان و دیگر مقدساتشان رانده شده اند. اما در تحلیل و بررسی و استدلالهایشان هم فرهنگ گندیده ضد زنشان بیرون میزند. سایت کذائی تبیان در مظلبی با عنوان “بی حجابی یواشکی علنی شد” مینویسد:  

“وقار و ارزش زن همچون گنجی پر ارزش است که نیاز به مراقبت و نگهداری دارد  … این گنجینه با نگهداری روز به روز گرانبها تر می شود، ولی اگر در معرض دید همگان قرار بگیرد، تکراری می شود و خریداران خود را از دست می دهد. به راستی که زنانی که برای حجاب ارزش قائل نیستند، در حقیقت بمانند همان  دوره گردانی می ماند که کالای وجود خود را به خریداران ارزان می فروشند و آیا هیچ زن عاقلی حاضر به این کار می شود؟”

از این صریح تر نمیشد درباره بهای “کالای وجود زن” و  بسته بندی حجاب بمنظور “ارزان عرضه نکردن این کالا به خریداران” داد سخن داد. این اراجیف را میگویند و بعد از “هجمه فرهنگی غرب” شکایت میکنند.

این کشمکشی بین فرهنگ غرب و شرق نیست بلکه نبردی است بین فرهنگ انسانی مردم و فرهنگ پوسیده و کپک زده حکومت. نبردی است بین مردمی که زن و مرد را انسانهائی آزاد و برابر میدانند و ارتجاعیونی که زن را یک متاع جنسی و “ناموس” پدر و شوهر و مردان خانواده تلقی میکنند! حجاب و ناموس و عفت و عصمت صرفا ارزشهای پوسیده اخلاقی نیست، غل و زنجیری به پای بردگان جنسی است. بدون درهم شکستن این غل و زنجیر   زن رها نخواهد شد.

انترناسیونال ۶۱۴

حمید تقوایی

یادداشتهای هفته