shimiyayi

بیاد قربانیان فاجعه بمباران شیمیایی سردشت

shimiyayi

عبدل گلپریان:
در هفتم تیر ماه سال ۱۳۶۶ نیروی هوایی عراق در جنگ با ایران در چهار نقطه پر ازدحام شهر سردشت را مورد اثابت بمبهای شیمایی قرار داد که در نتیجه آن ۱۱۶ نفر کشته و بیش از ۸ هزار نفر دیگر در معرض گازهای سمی قرار گرفته و مسموم شدند.
جنگ ۸ ساله ایران و عراق فجایع بس عظیمی را برای مردم هر دو کشور ببار آورد که آثار و مشکلات مخرب آن هیچگاه از خاطره نسل امروز و زندگی نسلهای بعدی نیز زدوده نخواهد شد. یکی از آثار مخرب و ویرانگر این جنگ تهاجم بمب افکنهای عراقی به شهر سردشت بود که تعدادی از مردم این شهر قربانی جنگ افزارهای شیمیای حکومت بعث عراق شدند.
در طول سالهای جنگ ایران و عراق مردم شهر های ایران و بویژه مردم کردستان نه تنها مورد آماج حملات بمب افکنهای حکومت صدام حسین بلکه همزمان مورد تعرض نیروهای حکومت اسلامی نیز بودند. جمهوری اسلامی از ابتدا این جنگ را برکت الهی نام نهاد تا بر بستر آن هر گونه صدای آزادیخواهانه و برابری طلبانه ای را خفه کند. شروع جنگ ایران و عراق مصادف بود با موج اعتراضات وسیع مردم در تداوم انقلاب ۵۷ و ادامه این جنگ برای جمهوری اسلامی زمینه ساز سرکوب انقلاب مردم ایران بود. جمهوری اسلامی خشنود از برپا شدن این جنگ امیدی برای بقای حکومت خود یافت تا به بهانه آن به باز پس گیری دستاوردهای انقلاب مردم پرداخته و دست به کشتار وسرکوب بزند.
در طول این بیست و شش سال که از بمباران شیمیایی سردشت می گذرد حکومت اسلامی بجز مظلوم نمایی و تقدیس این جنگ ۸ ساله برای برائت جویی از جنایت خود، هیچ گونه کاری برای هزاران مصدوم و معلول بازمانده شیمیایی انجام نداده است. بعد از کذشت دو دهه و نیم هنوز هم بازماندگان این فاجعه انسانی از آنچه که بر سرشان آمد رنج می برند. جمهوری اسلامی هر سال در برگزاری مراسم های فرمایشی و نمایشی، به بهره برداری تبلیغاتی از این فاجعه می پردازد. آنچه که برای این رژیم اهمیت ندارد و بدان اعتنایی نکرده و نمی کند، زندگی و سرنوشت خانواده قربانیان و همچنین سرنوشت هزاران بازمانده ای است که بر اثر این جنایت هولناک مصدوم و معلول شدند. زنان و کودکان بیشترین تلفات جانی و مصدومیت این فاجعه انسانی بودند. جمهوری اسلامی بعد از این رخداد ضد انسانی تا به امروز همچنان مردم مناطق مرزی بویژه مردم سردشت را به عناوین مختلف مورد اذیت و آزار و کشتار قرار می دهد. اگر بمباران شیمایی رژیم بعث ۱۱۶ انسان را در سردشت قربانی سیاست جنگ طلبانه هر دو رژیم بعث و جمهوری اسلامی کرد اما در مدت کمتر از پنج سال صدها نفر از کارگران مرزی در این منطقه که برای تامین لقمه نانی برای خود و خانواده هایشان زحمت می کشند توسط نیروهای سرکوبگر این رژیم بقتل رسیده اند.
در بیست و ششمین سالروز بمباران شیمایی مردم سردشت همزمان با ابراز انزجار و تنفر از خالقین این فاجعه انسانی، یاد عزیزان جانباخته این جنایت هولناک گرامی باد.
تیرماه ۹۲

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *