حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
فایل پی دی اف ویژه پیاده کردن روی تلفن همراه
رفقا! به شما درود می فرستم و خودم را در کنار شما می بینم و یکایک تان را در آغوش می فشارم.
اگر تا دیروزها خودمان را به رفقای داخل و خارج تقسیم می کردیم، امروز به یمن نزدیکی و نفوذ ادبیات و برنامه حزب با گفتمان جنبش های اعتراضی مردم و نیز به یمن تجهیزات فنی و زیرساخت های تکنیکی و الکترونیکی و انقلاب الکترونیک، تقسیم تشکیلات و سازمان و کادرها و اعضای حزب به داخل و خارج نه تنها چندان درست نیست، بلکه اساسا بی معناست.
در فاصله ی دو کنگره ی یازدهم و دوازدهم حزب کمونیست کارگری ایران، جهان و ایران دستخوش تغییراتی شده است که مستقیم و غیرمستقیم بر روی حزب و زندگی و مبارزات مردم معترض تاثیرات عمیق و ژرفی گذاشته است.
رژیم به خیال خود گمان می کرد که با سرکوب خونین آبان ۹۸ ، جنبش سراسری اعتراضات و سرنگونی را به عقب رانده است، اما جنبش دادخواهی خانواده های کشته شدگان اعتراضات خیابانی و دادخواهی خانواده های مسافران هواپیمای ساقط شده توسط سپاه پاسداران سرمایه از یکطرف و اعتصابات چندماهه ی کارگران پیمانی نفت و اعتراضات بازنشستگان و معلمان نشان داد که آبان همچنان جوشان و خروشان است.
گفتمان نه به تمامیت جمهوری اسلامی با شعار اصطلاح طلب، اصولگرا دیگه تمومه ماجرا از عمق جامعه به حکومت رسید و برای اولین بار حکومت را مجبور کرد که پرده از روی صورتش بردارد
و جلاد کمیته ی مرگ را به ریاست جمهوری بنشاند تا بلکه اعتراضات را مرعوب کند و سرنگونی اش را به تاخیر بیندازد.
کنگره ی دوازدهم حزب ما به یک اعتبار، برآمده ی چنین اوضاع و احوالی ست؛ یعنی هم کنگره ی «اداره ی شورایی جامعه »و هم کنگره ی «آبان ادامه دارد» و هم کنگره ی « سرنگونی انقلابی» و به یک اعتبار؛ « کنگره ی انقلاب» است.
امیدوارم کنگره ی دوازدهم بتواند برای سرعت بخشیدن به جنبش های اعتراضی اجتماعی راه حل های عملی خوب و کارسازی را در دستور کارش قرار دهد.
زنده باد سوسیالیسم
زنده باد انقلاب
زنده باد حزب کمونیست کارگری ایران
فرهاد دیلمی- آبان ۱۴۰۰
