حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
تحت فشار جنبش عظیمی که در یک هفته گذشته شکل گرفت، یازده میلیون تویت و آکسیون های پی در پی در کشورهای مختلف، نزدیک به ۲۵۰ هزار امضای دو پتیشن علیه اعدام و لیست آکسیون های اعتراضی، انعکاس وسیع و بین المللی این اعتراضات و فشار دول غربی به جمهوری اسلامی با خواست لغو احکام اعدام سعید تمجیدی، امیرحسین مرادی و محمد رجبی، حکومت مجبور به عقب نشینی شد. به وکلای این سه جوان امکان داد به پرونده های آنها دسترسی پیدا کنند و وکلا اعلام کردند که اجرای احکام فعلا متوقف شده و قرار است پرونده آنان دوباره بررسی شود.
این حرکت عظیم و بین المللی در واقع همان جنبش آبان بود که هشت ماه قبل به قصد سرنگونی به میدان آمده بود. جنبش سرنگونی بود که بار دیگر بلند شد و اینبار با شعار #اعدام نکنید نگذاشت قاتلان آبان، سه نفر دیگر از معترضان آبان را به قتل برسانند. این اعتراض نشان داد که جنبش سرنگونی بار دیگر کمر راست کرده و تمام قد برای حضور در خیابان آماده میشود. جنبشی که افکار عمومی جهانی و دولت ها را نیز به حرکت درآورد و چنان عظیم بود که سخنگوی حکومت سراسیمه به رئیس قوه قضاییه نامه علنی داد و او را متوجه عواقب وخیم اعدام احتمالی معترضان آبان کرد. مرکز ثقل این جنبش در داخل کشور و در همان شهرهایی بود که آبان ۹۸ به میدان آمده بود، جایی که قرار است با حکومت تعیین تکلیف نهایی شود. هزینه سیاسی سنگینی به حکومت تحمیل کرد، تشتت در صفوفشان را تشدید کرد، بی تفاوتی طیفی در حاشیه حکومت را شکست و به مزدوران حکومت نیز حالی کرد که این حکومت ماندگار نیست. قرار بود با این احکام جنبش سرنگونی را مرعوب کنند اما حتی مزدوران حکومت پی بردند که این خود حکومتیان و صادرکنندگان این احکامند که به وحشت افتاده اند. اکنون بالاترین مقامات حکومت هرروز علنی و آشکار بن بست همه جانبه حکومتشان را به یکدیگر یادآوری میکنند و هشدار میدهند که این مردم بلند میشوند و حساب همه ما را خواهند رسید. هشدار میدهند که صندوق ها خالی است و هیچ کشوری حاضر به معامله با ما نیست و هیچ راهی برای خروج از این وضعیت نداریم.
حکومت اما دقیقا بدلیل بن بست و ناتوانی اش در پاسخ به ساده ترین نیاز مردم، به جنایت احتیاج دارد تا مردم را از خیزش بترساند. میخواهد وقت بخرد و اگر آب ها از آسیاب افتاد چوبه دار را برپا کند. نباید بگذاریم. نشان دادیم که میتوانیم. نشان دادیم که قدرت عظیمی هستیم. شکنندگی حکومت را دیدیم. انزوایش را در داخل کشور و در سطح بین المللی تشدید کردیم و تودهنی محکمی به حاکمان قاتل و فاسد زدیم. اکنون جنبش سرنگونی و علیه اعدام در موقعیت بهتری برای اعتراض در ایران و در سطح بین المللی است. درسطح جهانی باید به دولت های غربی فشار آورد که آنها نیز به افکار عمومی احترام بگذارند و جمهوری اسلامی را برای توقف هر نوع اعدامی تحت فشار قرار دهند. در ایران میتوانیم و باید جنبش عظیمی که علیه اعدام شکل گرفته است را گسترده تر و پرقدرت تر کنیم. مامردم، نهادها و فعالین جنبش کارگری، نهادهای مردمی، خانواده های زندانیان سیاسی، فعالین جنبش دادخواهی، معلمان و باز نشستگان و پرستاران، دانشجویان، هنرمندان و نویسندگان معترض و همه بخشهای معترض جامعه به مبارزه پیگیر و همبسته مان،تا لغو مجازت اعدام و بزیر کشیدن حکومتی که با اعدام خود را سرپا نگاهداشته است، ادامه میدهیم. کلیه معترضان آبان باید فورا و بدون هیچ قید و شرط و پرونده سازی علیه آنان آزاد شوند و آزادشان میکنیم. توفان تویتری علیه اعدام میتواند به یک طوفان اجتماعی علیه کلیت رژیم اعدام و سرکوب تبدیل شود.
حزب کمونیست کارگری ایران
۳۱ تیر ۱۳۹۹، ۲۱ ژوئیه ۲۰۲۰
