ناصر اصغری: سندیكالیسم ایرانی به دنبال حسن روحانی

یاددشتهایی به بهانه “انتخابات” ریاست جمهوری اسلامی

سایت حكومتی ایلنا در خبری در حاشیه مصاحبه ای كه با كاظم فرج اللهی انجام داده است، نوشته است: “وی همچنین در خصوص وعده ای که آقای روحانی در زمان تبلیغات ریاست جمهوری در خصوص ضرورت افزایش دستمزد کارگران بر اساس نرخ تورم داده بود، گفت: آقای روحانی تنها نامزدی بود که در زمان تبلیغات به صراحت در خصوص یک مطالبه روشن کارگری صحبت کرد.” “کارگران از دولت آینده انتظار دارند که بصورت جدی به مطالبات قانونی آنها پاسخ داده شود.” “چنانچه دولت آینده خود را به جامعه کارگری متعهد می‌داند باید به تعهد زمان انتخابات عمل کند.” “یكی از عوامل پیروزی روحانی جذب آرای جامعه کارگری بود.”
ابتدا گفتن این هشدار لازم است كه این نقل قول‌ها از ایلنا هستند و ما از صحت و سقم آنها اطلاع دقیقی نداریم. این با مصاحبه كننده است كه عدم صحت آنها را تكذیب كند. اما آنچه كه از ایشان نقل شده است تماما توهم پراكنی به جمهوری اسلامی است. قبلا از مازیار گیلانی نژاد شنیده بودیم كه “كارگران به وعده های كاندیداهای رژیم توجه كنند و رأی بدهند.” این دقیقا ادامه همان دل بستن به مهره‌های جنایتكار رژیم اسلامی است كه سندیكالیسم ایرانی نمی تواند از آنها دل بكند. مطمئن نیستم كه حتی محجوب و صادقی و عیوضی هم ادعا كنند كه آرا روحانی بخاطر وعده به كارگران بوده است! اگر كارگران قادر بوده‌اند در این ٣٥ سال حكومت زالوصفتان حاكم بر ایران حتی یك قدم این رژیم را به عقب برانند، فقط و فقط با زور اعتراض خودشان بوده است! نه سندیكالیست‌های ایرانی، نه خانه كارگری‌ها و نه مردم و كارگران شریف در این كشور نمی توانند حتی یكی از مهره های این رژیم را نام ببرند كه در این ٣٥ سال حكومتشان وعده ای داده و به آن در راه بهبودی وضع كارگران عمل كرده باشند!
نكته دیگر اینكه كاظم فرج اللهی دارد این توهم را هم دامن می‌زند كه گویا از عدم پایبندی مسئولان رژیم به قانون است كه كارگران بیحقوق هستند! اتفاقا تمام اجحافات در حق كارگران هم در آن جامعه، ریشه در قوانینی دارد كه دائم وضع می شوند و هر از چندگاهی هم با رأی همین كسانی كه امثال كاظم فرج اللهی و مازیار گیلانی نژاد که نمی توانند از آنها دل بكنند، در جهت سفت تر كردن بند بردگی كارگران تغییر می كنند و به اصطلاح اصلاح می شوند.
كارگران در راه مبارزه بر علیه و سرنگونی جمهوری اسلامی، از همین سندیكالیسم مرده ای كه دائم كارگران را به مسلخ برده است هم می گذرند.