“چالش رقص و شادی” چالش علیه ارکان حکومت اسلامی

جامعه ایران هرروز دارد حکومت اسلامی را از ریشه پس میزند و عقب میراند. همه بخشهای مردم از پیر و و جوان، زن و مرد، کارگر و معلم و دانشجو و پرستار و دانش آموز در این جدال سهیمند. حرکت گسترده ای که این روزها بنام “چالش رقص و شادی” در مدارس به صدر خبرها آمد و حکومتیان را به هراس و وحشت انداخت یک نمونه گویا از این حقیقت است. رقص و شادی دانش آموزان با یک آهنگ شاد بنام “جنتلمن” که از صبحگاه یک مدرسه شروع شد، رقص دختران دانش آموز چند مدرسه دیگر را بدنبال داشت که در روز معلم در برابر کیکی که برای روز معلم تهیه شده بود شادی میکردند. انتشار ویدئوهای این برنامه ها در فضای مجازی ولوله ای در میان حکومتیان انداخت و تهدیدات و تقلاهای مذبوحانه ای را برای کنترل اوضاع آغاز کردند. علی مطهری نماینده مجلس اسلامی از وزیر آموزش و پرورش پاسخ خواهی کرد و وزیر آموزش و پرورش محمد بطحائی با اعلام اینکه با مدیران مدارسی که “تخلف” کرده اند، برخورد شدیدی خواهد شد، و افراد “متخصصی” جهت شناسایی عاملین انتشار این ویدوئو ها انتخاب شده اند، مدیران را به توبیخ و اخراج تهدید کرد. اما با این تهدیدات شادی و رقص نه فقط فروکش نکرد بلکه گسترش بیشتری یافت و “چالش رقص و شادی در مدارس” سربلند کرد. دامنه این چالش مدارس بیشتری از تهران تا اهواز و شیراز و نقاطی دیگر از جمله در چندین روستا در مسجد سلیمان و مناطق دیگر را در بر گرفت. ویدوئوهای بسیاری از رقص و شادی کودکان در مدارس در مدیای اجتماعی پخش شد. در ادامه این حرکت موزیک های مدرن تری در مدارس پخش شد و با آن کودکان رقصیدند و شادی کردند. پسران دانش آموز نیز در برخی مدارس به این حرکت پیوستند و با موزیک شاد رقصیدند و آواز خواندند. در ادامه گفتمان ها بر سر این موضوع و در مورد تهدیدات وزیر آموزش و پرورش داغ شد. معلمان، خانواده های دانش آموزان و دانشجویان وارد این بحث شدند. در دانشگاه همدان نیز دانشجویان با پخش یک موزیک شاد همبستگی خود را با این چالش اعلام داشتند.

چالش رقص و شادی در مدارس، عملا چالش کل ارکان اسلامی حکومت و قوانین ارتجاعی اسلامی است. این در واقع تازه ترین بازتاب چالشی است که قدمتش به عمر حکومت اسلامی میرسد. موضوع رقص و شادی در بین دانش آموزان و رد و بدل شدن سی دی های موسیقی بصورت زیرزمینی در میان آنان سالهاست که معضلی جدی برای حکومت است. در مقابله با آن حکومت اسلامی همواره با بازرسی کیف های دانش آموزان و ضبط  سی دی های موزیک دانش آموزان به عنوان تخلف و نیز با مجهز کردن مدارس به دوربین های مدار بسته کوشیده است، محیطی از تفتیش و کنترل و خفقان در مدارس ایجاد کند. بعلاوه حکومت اسلامی هزینه های گزافی صرف اسلامی کردن مدارس و آموزش و پرورش کرده است. از جمله گله های آخوند خود را بطور سازمان یافته برای تبلیغ خرافه و مذهب راهی مدارس کرد، بساط حجاب اجباری و جداسازی جنسیتی در مدارس را به راه انداخت، تورهای کذایی “راهیان نور” را به راه انداخت که در خلال آن شمار زیادی از دانش آموزان به دلیل تصادفات جان باختند، کتابهای آموزشی را بر اساس قوانین ارتجاعی اسلامی به نگارش درآورد و کلا بطور سیستماتیک برای شستشوی مغزی دانش آموزان برنامه ریزی و سرمایه گذاری کرد.

اما در برابر همه اینها جامعه ایستاده است و حکومت و قوانینش را عقب رانده است. مقابله با قوانین و خرافات و تعرضات حکومت اسلامی در مدارس  به عرصه دائمی و مهمی از جدال معلمان، خانواده های دانش آموزان و کل جامعه علیه حکومت تبدیل شده است. چالش رقص و شادی در مدارس یک نمونه جالب و سمبلیک از عمق این جدال تاریخی است و نشان میدهد که تلاشهای حکومتیان برای تحمیل حاکمیت اسلامی شان بر مدارس به شکست رسیده است.

چالش رقص و شادی در مدارس در عین حال  چالشی است که همراه خود اعتراض جامعه به کل بساط نابسامان اموزش و پرورش را به میان آورده است. امروز در متن این چالش گفتمان ها بر سر حق تحصیل رایگان برای همه کودکان و آموزش با استانداردهای بالای علمی در مدارسی امن و شاد و انسانی به جریان افتاده، و صرف بودجه های ناچیز برای ایمنی مدارس و آموزش کودکان مورد نقد جدی و گسترده قرار میگیرد.

چالش رقص و شادی در مدارس، گوشه ای از فضای جامعه ایران را بازتاب مبدهد که مردم کل حکومت و چپاولها و سرکوب و تحجرش را هرروز به چالش کشیده و مورد اعتراض و تعرض قرار میدهند. مردم ایران هرروز دارند آشکار و عیان اعلام میکنند که از حکومت اسلامی منزجرند و این حکومت باید به زباله دان انداخته شود و جامعه ای انسانی و آزاد و مرفه بر ویرانه های آن پایه ریزی شود. چالش رقص و شادی یک بازتاب از عزم بخشهای مختلف مردم برای عملی کردن این خواست است.

حزب کمونیست کارگری ایران

٢۴ اردیبهشت ۱۳۹۸، ١۴ مه ٢٠١٩