هزینه تورم و گرانی را باید چپاولگران حاکم بپردازند!

در حالی که فقر و گرانی فی الحال اکثر قریب به اتفاق مردم را به ستوه آورده است، پیشبینی میشود که قیمت ها با سرعت تندتری افزایش خواهد یافت. گفته میشود که اجناس مورد نیاز مردم در آینده نزدیکی ۵۰ درصد گرانتر میشوند. گرانی فزاینده یک جزء جدایی ناپذیر از اقتصاد بحران زده جمهوری اسلامی است. یک بیماری مهلک و مزمن و لاعلاج که زندگی اکثریت مردم ایران را با مشقت غیرقابل تحملی همراه کرده است. جمهوری اسلامی همیشه گناه گرانی را به گردن عواملی خارج از موجودیت خود، خارج از سیاست و اقتصاد فاسد و چپاولگر و دزدسالار حاکم در ایران می اندازد. در حال حاضر تحریمهای بین المللی مقصر اصلی گرانی فزاینده معرفی میشوند.

اما حاکمین اسلامی و سخنگویانشان برای این سوالات پاسخی ندارند که این عوامل نظیر تحریم و امثالهم چه رابطه ای با خود موجودیت جمهوری اسلامی و بحران سازیهای منطقه ای و جهانیش دارد؟ و چگونه است که در تمام دوره های تحریم و گرانی و بحران و کمیابی، واردات و خرید و فروش اجناس سوپرلوکس و ماشینهای گران قیمت و ویلاهای اشرافی و ریخت و پاشهای “آقا زاده ها” کاهش نیافته که افزایش نیز یافته است؟ چگونه است که ثروتهای نجومی و درآمدهای نجومی و سودهای نجومی مفتخوران سرمایه دار بازهم افزایش یافته است؟ پاسخ این سوالات را جمهوری اسلامی ندارد اما مردم میدانند. همه میدانند که گرچه تحریم ها به گرانی و تورم بیشتری منجر شده است اما سونامی گرانی و فقر اکثریت مردم محصول دزدی و فساد اقلیت یک درصدی حاکم است. یک باند مافیائی، انگل، دزد سالار، قاچاقچی و رانتخوار و مصادره گر با ابعاد نجومی در تمام دوره ها ثروت اندوزی میکند و تحریمهای بین المللی و بحران اقتصادی را نیز به اهرمی تبدیل کرده که حتی دستمزدهای زیر خط فقر کارگران را بالا بکشد و به این بهانه دستبرد به سفره اکثریت مردم را شدت بیشتری بدهد. این حکومت و سیستم سرمایه داری دزدسالار حاکم، حاصلی جز ثروتهای نجومی برای یک اقلیت حریص و فقر  کمرشکن برای اکثریت مردم ندارد و نخواهد داشت. مردم ایران چاره ای ندارند جز اینکه کل این حکومت و سیستم سرمایه داری آنرا از اساس جارو کنند و زمام جامعه را خود بدست گیرند. سیستمی که مدام و همزمان قاچاقچی و تروریسم و رکود و بحران و بیکاری و ناامنی و گرانی تولید میکند نباید و نمیتواند سرپا بماند. این سیستم از اساس ورشکسته است و هرروز که بیشتر سرپا بماند آسیبهایش کشنده تر خواهد بود و بدون هیچ تردیدی مردم را به فقر و مشقتهای بیشتری محکوم خواهد کرد.

جمهوری اسلامی مسئول مستقیم تورم و گرانی و وضعیت فلاکتباری است که گریبان بیش از نوددرصد جامعه را گرفته است و تا جمهوری اسلامی سر کار است بحران اقتصادی و فقر و فلاکت با تحریم یا بدون تحریم ادامه میباید و تشدید میشود. و اکنون با گرانیهایی که در راه است قدرت خرید ناچیز مردم بسرعت پایین تر میاید، سفره های خالی، خالی تر میشود.تغذیه اکثریت مردم به شرایط وخیم تری سقوط میکند، بیکارسازی ها تشدید میشود، بیماری، بیخانمانی، تن فروشی، اعتیاد، ترک تحصیل کودکان و کودکان کار و خیابان باز هم گسترش می یابد و نکبت فقر و گرسنگی بیشتر گلوی مردم را میفشارد. و از آن طرف آیت الله های میلیاردر جیبهای خود را پرترو پرتر میکنند، قیمت اجناس با سرعت سرسام آوری افزایش می یابدو بخش اعظم بودجه کشور صرف جریانات اسلامی و ماجراجویی های نظامی جمهوری اسلامی در منطقه، صرف سرکوب و دم و دستگاه تحمیق مذهب و صرف آیت الله ها و دزدیها و حقوق های نجومی مقامات لشگری و کشوریمیشود. هیچکس تردیدی ندارد که عامل وضعیت فلاکتبار حاضر  جمهوری اسلامی و دزدسالاری حاکم است. مردم حاضر نیستند هزینه تحریم ها و سیاست های حکومت و بساط دزدسالاری را بپردازند.

حزب کمونیست کارگری کارگران، معلمان و بازنشستگان، دانشجویان و سایر مردم زحمتکش را فرامیخواند که خود را برای مقابله قاطع و سراسری با گرانی و فقر و محرومیتی که دزدان و جنایتکاران حاکم به اکثریت مردم تحمیل کرده اند، آماده کنند و با ایجاد شوراهای خود در مراکز کارگری و مدارس و دانشگاه ها و ایجاد شوراهای سازماندهی اعتراض در سطح شهرها و محلات و با گفتمان دولت مسئول این وضعیت است و خرج تحریم ها را ما مردم نمیدهیم، اعتصابات و تجمعات اعتراضی سراسری را تدارک ببینند و جبهه محکمی در مقابل فقر و فلاکت و حکومت دزدسالار و سرکوبگر اسلامی ایجاد کنند.

یکصدا اعلام کنیم که حاضر به تحمل این وضعیت نیستیم. اعلام کنیم که‌ هزینه هایی که صرف سرکوب مردم و گروههای جنایتکار اسلامی و دزدی و حقوق های نجومی مقامات و یا صرف آیت الله ها و نماز جمعه ها و مساجد و غیره میشود میتواند و باید صرف نیازهای مردم شود. جامعه این ظرفیت را دارد که با آمادگی ورق را برگرداند و زمینه را برای تعرض قدرتمند به رژیم و سیاست هایش آماده کند. راه پایان دادن به فقر و گرانی و بحرانها و تحریمها و ناامنی نظامی پایان دادن به حکومت و سیستمی است که سرمنشاء همه اینهاست. میتوانیم و باید با قدرت اعتراض و اتحاد خود نه تنها خواستهایمان را به رژیم تحمیل کنیم بلکه مبارزه برای بزیر کشیدن رژیم فقر و فلاکت را در تمامی عرصه ها شدت بخشیم.

پیش بسوی اعتصابات و اعتراضات سراسری

پیش بسوی اداره شورایی

حزب کمونیست کارگری ایران

۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۸، ۹ مه ۲۰۱۹