حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
اسماعیل بخشی رهبر محبوب کارگران نیشکر هفت تپه طی نامه ای که در صفحه اینستاگرامش منتشر کرده است، ضمن اشاره به شکنجه هایی که در زندان به او شده، علوی وزیر اطلاعات حکومت اسلامی را به مناظره فراخوانده است. اسماعیل بخشی در تاریخ ٢٧ آبان در اوج اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه دستگیر شد و به مدت ٢٥ روز در زندان بود.
او در این نامه همچون یک رهبر شایسته کارگری و بطور واقعی در قامت یک رهبر بزرگ و جسور جامعه ظاهر شده و سیستم زندان و شکنجه و ضد کارگری حاکم در ایران را زیر سوال کشیده و به مصاف گرفته است. متن نامه اسماعیل بخشی ضمیمه است.
بخشی در این نامه با بیان علنی ابعاد شکنجه و جنایاتی که در زندانها بر سر زندانی می آید سخن گفته و با این کار در واقع دارد اعلام میکند که با هیچ سطح از شکنجه و زندان نمیشود کارگری که خواسته ای دارد، مردمی که زیرفشار این زندگی جهنمی هر روزه دارند به تباهی کشیده میشوند، را خاموش کرد. در این نامه اسماعیل بخشی صدای کارگر، معلم، بازنشسته، دانشجو، کشاورز و مردم معترضی است که در دفاع از زندگی و معیشتشان هر روز بیشتر به کف خیابان آمده و فریاد میزنند “نه تهدید، نه زندان، دیگه فایده ندارد.” و خواستار زندگی ای انسانی هستند. نامه بخشی کیفرخواست کارگران و کل جامعه علیه شلاق، شکنجه و سرکوب حکومت اسلامی است.
نامه اسماعیل بخشی صدای اعتراض تک تک زندانیانی است که امروز در زندانهای رژیم اسلامی اسیرند. نامه اسماعیل بخشی کیفرخواست همه جامعه علیه امنیتی کردن مبارزات ،علیه زندان، شلاق و سرکوبگریهایش است.
نامه اسماعیل بخشی صدای اعتراض کارگران بازداشتی گروه ملی و علی نجاتی هاست. نامه اسماعیل بخشی صدای اعتراض معلمان زندانی، دانشجویان زندانی و مردم معترضی است که بخاطر دفاع از زندگی و معیشتشان و در دفاع از انسانیت جنگیده اند و سرخم نکرده اند.
از همین رو نامه اسماعیل بخشی پلاتفرم کارزاری است برای آزادی کارگران زندانی، معلمان زندانی و تمامی زندانیان سیاسی که باید آنرا بدست بگیریم و به خاطر چنین ابعادی از جنایات در زندانهای رژیم اسلامی جهان را روی سرمان بگذاریم. نامه اسماعیل بخشی در عین حال تاکیدی دیگر بر این واقعیت است که جمهوری اسلامی این رژیم سرکوب و جنایت باید از تمام نهادهای بین المللی از جمله سازمان جهانی کار اخراج شود.
کمپین برای آزادی کارگری زندانی، با تمام قوا تلاش میکند که با رسانه ای کردن وسیع این نامه صدای بخشی و بخشی ها در سطح جهان باشد. کمپین برای آزادی کارگران زندانی از تمامی سازمانهای کارگری در سطح جهان انتظار دارد که به هر شکل که میتوانند انزجار خود را نسبت به این بساط شکنجه، زندان و سرکوبگری های حکومت اسلامی اعلام کنند. بویژه انتظار دارد که به عنوان یک گام مهم در همبستگی با کارگران ایران به سازمان جهانی کار فشار بیاورند و خواستار اخراج رژیم اسلامی، این رژیم سرکوب و جنایت از این سازمان شوند. جمهوری اسلامی باید در سطح جهانی به انزوا کشیده شود. این خواست کارگران و همه مردم ایران است.
کمپین برای آزادی کارگران زندانی
٤ ژآنویه ٢٠١٩، ١٤ دی ٩٧
متن نامه‌ی اسماعیل بخشی به شرح زیر است:
جناب آقای علوی در ۲۵ روزی که ناعادلانه در بازداشت وزارت اطلاعات بودم مصائب و رنج هایی بر من تحمیل شد که هنوز از شرّ آنها خلاص نشدم و برای رهایی از آنها به داروهای اعصاب و روان پناه آورده‌ام، اما در این مدت دو پرسش اساسی مثل خُره مغز مرا درگیر خود کرده است که پاسخ دهنده ی اصلی آنها فقط شخص شما می‌باشید و این حق بنده و ملت شریف ایران است که پاسخ این پرسش‌ها را بدانیم.
اول اینکه در روزهای اول بدون دلیل یا هیچ حرفی تا سر حد مرگ مرا شکنجه و زیر مشت و لگد گرفتند که تا ۷۲ساعت در سلولم از جایم نمی‌توانستم تکان بخورم و آنقدر زده بودند که حتی از تاب درد خوابیدن هم برایم زجزآور بود و امروز پس از گذشت تقریبا دوماه از آن روز سخت در دنده‌های شکسته‌ام، کلیه‌ها، گوش چپم و بیضه‌هایم احساس درد می‌کنم.
جالب اینکه شکنجه گران خود را سرباز گمنام امام زمان می‌نامیدند اما به بنده و خانم قلیان انواع اقسام فحش‌های رکیک جنسی می‌دادند و ایشان راهم کتک می‌زدند اما از شکنجه‌ی جسمی بدتر، شکنجه های روانی بود، نمی‌دانم چه بر سرم آوردند که مثل موش آب کشیده شده بودم و هنوز دستهایم میلرزد، منی که زمین زیر پایم میلرزید تحقیر شدم و به شخصیت دیگری بدل شده بودم و هنوز با وجود قرص های اعصاب و روان گاهی دچار حمله‌های شدید عصبی روحی و روانی می‌شوم، اکنون از جنابعالی بعنوان وزیر اطلاعات و کسی که خودش یک روحانی مذهبی ست این پرسش را دارم : از نظر اخلاقی، حقوق بشری و بخصوص دین اسلام حکم شکنجه‌ی یک بازداشتی چیست؟ آیا رواست؟ اگر رواست به چه میزان؟
مسئله دوم که برای من و خانواده‌ام بسیار بسیار مهمتر از شکنجه‌های جسمی و روحی ست بحث «شنودِ» مکالمات تلفنی بنده و خانواده‌ام توسط دستگاه اطلاعاتی شماست، بازجویم می‌گفت ما از همه چیز تو خبر داریم حتی می‌دانیم همسرت چند بار بخاطر مبارزاتت با تو دعوا کرده است گفتم از کجا می‌دانید گفت مدت ها تماس های تو «شنود» می‌شد که باعث عصبانیت شدید من حین بازجویی شد حال پرسش بنده و خانواده‌ام از شما بعنوان وزیر اطلاعات و یک شخصیت روحانی و مذهبی این است که : آیا «شنود» خصوصی‌ترین مکالمات انسان‌ها از نظر اخلاقی، حقوق بشری و دین اسلام رواست؟ به چه حقی مکالمات تلفنی خصوصی بنده و همسر عزیزم را دستگاه اطلاعاتی شما باید «شنود» کند؟؟؟
لذا جناب آقای علوی اینجانب اسماعیل بخشی برای شنیدن پاسخ هایتان شما را به یک مناظره در یک برنامه زنده تلویزیونی دعوت می‌کنم.
اسماعیل_بخشی
۱۴ دی ۹۷
