پیرامون کشتار بیماران معتاد در اردوگاه “شفق “

محمد شکوهی:
در هفته های اخیر گزارشات تکان دهنده ای از اذیت و آزار و سرکوب های وحشیانه جمهوری اسلامی در مورد بیماران معتاد در اردوگاه ترک اعتیاد اجباری “شفق” و سایر اردوگاهها به بیرون درز کرده است. بر اساس این گزارشات ٥٣ نفر ازبیماران معتاد که به اجبار به اردوگاه ” شفق” منتقل شده بودند، اسهال خونی گرفته و درگذشته و تعدادی نیز به علت نبود امکانات پزشکی و برخوردهای وحشیانه و شکنجه و کتک کاری مسئولان اردوگاه جان خود را از دست داده اند. مسئولان اردوگاه بی شرمانه علت این مرگ ها را “مصرف مواد مخدر و یا نرسیدن مواد مخدر” اعلام کرده اند. در واکنش به این ادعاهای حکومت، تعدادی از بازماندگان جنایات اردوگاه “شفق” در مصاحبه ای با روزنامه شرق، ضمن تکذیب این ادعای ماموران رژیم، دلیل این مرگ ها را گرسنگی، شکنجه، سرکوبهای وحشیانه، کمبود وسایل بهداشتی و درمان اعلام کرده اند. مشروح گزارش روزنامه شرق در باره وضعیت اردوگاه شرق را اینجا بخوانید.https://rowzane.com
مورد دیگر جنایات رژیم در برخورد به بیماران معتاد را از زبان مقام حکومتی بشنوید: محسن روشن‌پژوه مدیر کل دفتر پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی می گوید: “سال گذشته ٣٩ نفر در کمپ‌های ترک اعتیاد جان باختند. وی علت اصلی مرگ و میر در کمپ‌های ترک اعتیاد را”به دلیل مشکلات چند روزه اولیه سم زدایی و تغییر در شرایط روزهای اولیه فرد دارای اعتیاد اعلام است”. وی در ادامه گفته است: “سال‌های ٩٠ و ٩١، ١٨٦ “کمپ ترک اعتیاد مجاز” تحت پوشش سازمان بهزیستی در کشور وجود داشت که در سال ٩٢ آمار کمپ‌ها به ٦٥٧ مورد افزایش یافته است.
اینها آمار و ارقامی از کشتار بیماران معتاد می باشد که حکومت جانیان اسلامی بی شرمانه اعلام می کند. مورد اردوگاه “شفق” فقط یک مورد از صدها مورد جنایات این چنینی می باشد که برملا شده است. مقام حکومتی بی شرمانه میگوید که تعداد “کمپ های مجاز” ترک اعتیاد ، بخوان اردوگاههای احباری مرگ، از ١٨٦ مورد در عرض دوسال به ٦٥٧ مورد افزایش یافته است. آنچه که این مقام حکومتی از آن به عنوان “کمپهای مجاز” اسم می برد، بازداشتگاهها و اردوگاههای اجباری در بیابانها و مناطق دورافتاده برای تبعید و اسکان اجباری معتادان می باشند. مورد شفق که گویا برای ٨٠٠نفر درست شده است در حال حاضر بالای ١٤٠٠ نفر زندانی دارد. در بقیه صدها اردوگاه دیگر ویژه معتادان، وضعیتی کم و بیش شبیه “شفق” حاکم است. آنچه بیماران معتاد در گفتگوهایشان در باره وضعیت اردوگاه” شفق” گفته اند، افشاگری در باره سیاست سرکوب و وکشتار معتادان توسط جمهوری اسلامی می باشد که در همه اردوگاههای دیگر در حال اجرا می باشد.
اساس این سیاست ضد انسانی برخورد جنایی و جنایی کردن موضوع اعتیاد و مصرف مواد مخدر در ایران می باشد. اعتیاد در ایران جرم است. جمهوری اسلامی و باندهای حکومتی خودشان در تولید ، توزیع و مدیریت بازار چند ده میلیارد دلاری مواد مخدر دست داشته و از قبل آن سودهای افسانه ای به جیب میزنند. حکومت مستقیما در گسترش اعتیاد دست دارد. باندهای حکومتی و مافیای مواد مخدر در شبکه های عظیم سازمان یافته اند که هر کدامشان سرشان به سپاه، بسیج، وزارت اطلاعات و سایر ارگانهای رژیم وصل می باشد. خود این جانیان بارها اعلام کرده اند که مواد مخدر در زندانهایشان توزیع وبه وفور یافت میشود. مصرف کنندگان مواد مخدر در دام این مافیای عظیم گیر کرده و مستقیما مورد سوء استفاده قرارگرفته و قربانیان این تجارت شوم می باشند. باندهای حکومتی مافیای مواد مخدر و در یک کلام کل نظام جمهوری اسلامی با این سیاست کثیف شان نزدیک به ١٠ درصد جمعیت کشور را درگیر معضل خانمان برانداز اعتیاد کرده اند. آمارهایی که حکومت میدهد گویای فاجعه بزرگ اجتماعی می باشد که خود رژیم آن را طراحی و مدیریت می کند. میلیونها نفر با خانواده هایشان به دلیل اعتیاد یک عضو خانواده درگیر این معضل می باشند. حکومت میلیونها نفر را رسما معتاد کرده است. صدها هزار نفر را دستگیر و در اردوگاههای ا جباری نظیر “شفق” زندانی وبه مرگ تدریجی محکوم کرده است. در کنارجنایات حکومت، اخاذی از خانواده های بیماران معتا دبه انواع و اقسام بهانه ها توسط رژیم ادامه دارد. خود همین موضوع یک منبع دیگر درآمد برای سیستم قضایی وباندهای حکومتی شده است. چرخ صنعت مواد مخدر و رواج گسترده اعتیاد مستقیما در دست جمهوری اسلامی وبا حمایت باندهای رنگارنگش می چرخد. در پس این صنعت، سودهای چند ده میلیاردی خفته است. در کنار این موضوع، سیاست به نابودی کشاندن نسل جوان از طریق گسترش مواد مخدر، در دسترس بودن گسترده مواد مخدر، هدایت و سازماندهی شبکه های ویژه توزیع مصرف مواد مخدر توسط باندهای حکومتی، یک سیاست همیشگی جمهوری اسلامی بوده و می باشد.
دلایل روی آوری به اعتیاد و مصرف مواد مخدر در وهله اول نفس وجود رژیم کثیف جمهوری اسلامی و سیاستهایش می باشد. گسترش بیکاری، خرد شدن زیر بار تامین هزینه های زندگی، سیاست های ضد انسانی حکومت در برخورد به مردم در همه جنبه های زندگی سیاسی و اجتماعی، در کنار تحمیل سرکوب های وسیع و گسترده که باعث رواج ناامیدی و نداشتن افق روشن برای آینده زندگی، از علل گسترش اعتیاد و روی آوری مردم به استفاده از مواد مخدر می باشد. جانیان اسلامی که خود مسئول مستقیم تحمیل این وضعیت هستند، “بازار مصرف مواد مخدر” راکشف کرده و آن را رسما سازماندهی و هدایت می کنند. جمعیت میلیونی که درگیر اعتیاد می باشد با خانواده هایشان قرباینان این سیاست کثیف تولید، گسترش، خرید و فروش مواد مخدر می باشند. کله گنده های باندهای مافیای موامخدر که در درون خود حکومت و ارگانهایش بازار مواد مخدر را هدایت می کنند، برای پوشش دادن به این جنایاتشان، مصرف کنندگان مواد مخدر و بیماران معتاد را بی شرمانه مسئول گسترش اعتیاد معرفی کرده و به این بهانه شدید ترین سرکوب، بیشترین اعدام ها و جنایات را نسبت به این جمعیت میلیونی سازمان داده و به اجرا گذاشته اند. اردوگاه “شفق ” و صدها مورد دیگر شبیه این اردوگاه در پروسه سرکوب رژیم آخرین ایستگاه بیماران معتاد و مصرف کنندگان مواد مخدر می باشد. اردوگاههای اجباری در بیابانها و کویر عین اردوگاهای مرگ. اینجا جایی است که هزاران نفر از قربانیان اعتیاد رسما و علنا توسط جمهوری اسلامی به مرگ تدریجی محکوم شده و جان می سپارند. در مقابل قاچاقچیان حکومتی مواد مخدر، از سپاه پاسداران، بسیج، نیروی انتظامی، دم و دستگاه مرزبانی رژیم، وزارت اطلاعات و کشور، و در راس همه آنها “ستاد مبارزه با مواد مخدر رژیم” و..کنترل و هدایت بازار چند ده میلیارد دلاری مواد مخدر را در دست گرفته و سودهای افسانه ای به جیب میزنند.
جمهوری اسلامی و سیاستهای سرکوب وتحمیل بی افقی و یاس و نا امیدی در میان مردم، گسترش بیکاری و ترس و وحشت از آینده ای نامعلوم، امید نداشتن به آینده بهتردر این نظام کثیف و مشکلات عدیده سیاسی و اجتماعی و اقتصادی که خود حکومت ایجاد کرده است، از جمله دلایل روی آوری به اعتیاد و مصرف مواد مخدر می باشد. در این میان مدیریت بازار پرسود مواد مخدر توسط باندهای حکومتی، اشاعه گسترده مواد مخدر توسط باندهای حکومت در میان جوانان، در دسترس قرار دادن و دسترسی آسان به مواد مخدر، از جمله سیاست های حکومت برای گسترش اعتیاد بویژه در میان جوانان می باشد. در یک کلام جمهوری اسلامی عامل گسترش اعتیاد در ایران می باشد.برای پایان دادن به این وضعیت در قدم اول باید جمهوری اسلامی به عنوان بانی و عامل این جنایات سازمان یافته را به زیر کشید. همه سران و مقامات حکومتی و جانیان و مسببان این وضعیت را باید دستگیر و به جرم ارتکاب جنایت بر علیه بشریت به محاکمه کشید.